Tempo doeloe...

Net met met Eveline, mama en papa geskyped en het hele verhaal verteld. Dan nu voor onze lezers:
We hebben de place-to-be gevonden! We weten niet precies welk huis het geweest is, en door gebrek aan foto's van het huis kan dan ook niet, maar we weten wel zeker in welke directe omgeving mama, opa, oma, Ank (toen Anneke), Peter en Kees de prachtige tijd met de baboes en de djongos van hun leven gehad hebben!
Al het personeel heeft ons geholpen om aan de hand van onze informatie en een enkele foto van mama en Kees op de draaimolen in de tuin het huis te vinden. We mochten zelfs in de archieven kijken, grote fotoboeken. Maar de foto's waren niet ouder dan van '48 (en mama woonde er van ca '38 tot '42).

Toen we naar het oude zwembad liepen, was alles direct duidelijk. Hier vlakbij moeten ze gewoond hebben. Grote, brede lanen met veel bomen en allemaal dezelfde, grote huizen met grote tuinen. Huizen door Nederlanders gebouwd, werd ons ook verteld. Ze zijn prima onderhouden en zien er nog prachtig uit!

Onze begeleiders hebben ons het hele resourt laten zien en overal voor ons gevraagd of we naar binnen konden. De Soos en ook de (katholieke) kerk zijn nog steeds in gebruik! Het ademt letterlijk en figuurlijk de tijd van toen. De Soos is zelfs in oude staat gelaten. Een grote zaal met 2 lange, witgedekte tafels, muren met hout bekleed. Het is nu in gebruik als h/motel. Een (zit)kamer hebben ze expres zo gelaten; al het meubilair van toen, heel indrukwekkend. Hier hebben opa en oma een borreltje gedronken en hebben ze andere Nederlanders ontmoet. Ook de keuken mochten we in. Na het schoonpoetsen van een naamplaatje, bleek het grote, oude kooktoestel van toen te zijn (Hengelo), en zo ook weegschalen. Heel apart allemaal. In het kerkje in de banken gekropen, met opa, oma, mama, en haar broers en zusje in gedachten...

Mam, ik kan me nu helemaal voorstellen hoe je toen die prachtige tijd beleefd hebt!!! Tempo doeloe...

Morgen genieten van Palembang, ben benieuwd wat we mee zullen gaan maken...de kampen, waar opa in heeft gezeten en zijn bijzondere dagboeken heeft geschreven zullen we helaas niet terug kunnen vinden....

Ons dagboek sluiten we voor vandaag weer af. Tot morgen.