Dalam perjalanan ke Bandung
Op weg naar Bandung. Een lange reis met de auto vandaag, zo'n 260 km. Weliswaar lang, maar een uitstekend plan om dit per auto te doen, want we zien zo ongelooflijk veel onderweg.
Over de tolweg schiet het lekker op, en toch uitzicht over de prachtige, tropische valleien vol met palmen, bananenbomen en andere voor ons onbekende planten en bomen. Zelfs varens groeien hier uit tot grote bomen. Afgewisseld door rijstvelden en uitgestrekte theeplantages, waar we toch even voor uitgestapt zijn. Alle jonge blaadjes worden met de hand geplukt!
Dan worden er verse wortels en trossen kleine banaantjes langs de kant van de weg verkocht en rijden we slagbomen door....ineens lopen er zeebra's op de weg! En even later lama's, andere grote beesten, zelfs olifanten! En allemaal zijn ze zo vrij om zo nodig de wortels en banaantjes door het raampje heen op te komen halen...heel apart. Langs de kant van de weg voeren we ook kleine aapjes, nijlpaarden, neurhoorns en giraffen. Een bijzondere ervaring, en daar blijft het niet bij.
Na een pauze onder begeleiding van life muziek, lopen we een ander deel van het tropische bos in. Een bos vol tropische vogels, groot en klein. Het kwettert en het zingt dat het een lieve lust is. In een soort grot zitten grote uilen, ook los. Van heel dichtbij te bekijken, heel apart. Opeens staat er een oppasser uitnodigend naast me met een maïskolf in zijn hand en een tropisch vogeltje op zijn arm. Ik neem de kolf over en opeens komen er zo'n drie enorme vogels op me af, die op mijn hand en arm gaan zitten. Ze zijn zelfs zwaar, zo groot. En ze snoepen gretig van de maïs.
Buiten dit tropische vogelbos wordt het mogelijk nog bijzonderder. Maaike en ik krijgen een speelse, jonge oerang oetan op schoot, en jonge leeuwtjes! Het jonge aapje is wel het allerleukst, we spelen en knuffelen er gewoon mee en hebben er allebei zichtbaar plezier in!
Dan op weg naar de Poentjak pas, berg af en vooral berg op. Als we uitstappen om te genieten van het schitterende uitzicht, horen we dat het hotel waar mama in verbleef nog iets hoger ligt. Als we daar aankomen, blijkt het nu een restaurant (nieuw) en een soort VVV (oud) te zijn. Vanwege de zondag is dat helaas gesloten, maar omdat we nieuwsgierig naar binnen kijken, wordt er voor ons opengedaan. Een klein kamertje met alleen een grote foto waarop te zien is hoe het oude hotel eruit gezien heeft, is het enige dat iets vertelt van die tijd. Toch voelt het weer bijzonder om op deze plek te zijn. Ik begrijp dat mama hier de Jappen naar boven zag marcheren; hier gebeurde het dat ze tante Ankie (toen baby van 9 mnd), die in een kistje lag, afpakten...gelukkig gaven ze haar later weer terug...
Van de koopwaar, die aangeboden wordt, kopen we iets bijzonders voor mama, echt van deze omgeving vertelt Joko.
We vervolgen onze weg naar Bandung. Een lange weg door natuur en later de ons ogende keurige stad. Netter en minder armoedig dan Jakarta. Het is de stad van mode, meubels en entertainment, het Parijs van Java, dat snap ik wel. Een prachtig hotel, oogt een beetje koloniaal met veel hardhout en royale sfeer. Na een heerlijke maaltijd in een echt Chinees restaurant, vallen we al snel, en vermoeid maar voldaan in slaap.