Brandweer Palembang

Een bijzondere ervaring met een bezoek aan de brandweer Palembang wil ik jullie niet onthouden. Door de mooie reizen die we met brandweer Epe gemaakt hebben heb ik inmiddels toch veel buitenlandse kazernes (in en buiten Europa) gezien maar dit sloeg werkelijk alles. Palembang is een stad van 1,5 miljoen inwoners en heeft 6 brandweerkazerne's. Het is de hoofdstad van de provincie Zuid-Sumatra. In totaal werken er ongeveer 400 mensen bij de brandweer in Palembang.

Ik heb dan ook groot respect gekregen voor het enthousiasme en trots van deze mensen en met de beperkte middelen die ze hebben er het beste van maken. Bijvoorbeeld hun 1e tankautospuit staat gewoon de hele dag te lekken (zie op foto blauwe rondje). Er is geen geld om het te reparen dus wordt er 2 x per dag de tank bijgevuld, geen probleem. Ik denk zelfs dat deze al zolang staat te lekken dat het niet eens meer opvalt. Als je vraagt hoe dat komt geven ze aan dat het verkeer in Palembang vaak muurvast zit, en tja als je er dan toch door moet met een brandweerwagen vanwege brand dan raak je onderweg weleens wat. Vanwege het feit dat er niet altijd water beschikbaar is (geen leidingdruk) heeft men een tankwagen met 8000 liter water staan. ook deze staat de hele dag te lekken en moet iedere dag bijgevuld worden.

Adembescherming hebben ze niet en doen dus niet aan een binnenaanval. Gemiddeld valt er 1 dode per jaar maar daar worden geen onderzoeken naar gedaan. Schouderophalend doe men dit af als risico van het vak. Er is een opleiding tot manschap maar ook daar moest ik me maar niet te veel van voorstellen. Oefenen deden ze nauwelijks, gemiddeld genomen had men 150 uitrukken in de maand en dat was wel voldoende om job fit te blijven. Er is 1 voertuig met een dubbele cabine (standaard uitruk 6 personen) maar deze stond ook in reparatie. De overige voertuigen hebben een enkele cabine en daar zit 3 man buiten (op de foto is dat de plek achter de cabine en voor de pomp). Mobiele communicatie is er wel maar zeer beperkt en men werkt nog met een briefje waar de centralist (telefoniste) het adres opschrijft waar men naar toe moet. Een uitruk wordt altijd doorgebeld naar een andere kazerne vanwege de drukte in de stad. Men rijdt dus altijd vanuit twee kazernes. Een manschap in de 24 uurs dienst heeft hier een salaris van ongeveer 200 euro in de maand. Overigens zijn werktijden hier niet aan de orde. De commandant vertelde me dat men gewend is dat alle medewerkers ook in hun vrije tijd op de kazerne zijn om klusjes te doen. De sociale controle hierop is groot zo verzekerde hij me. Op het terrein verder nog een 4 of 5 voertuigen die niet meer in dienst zijn maar nog wel goed voor onderdelen. Verder zag ik nog een hoogwerker staan maar die zat zover verstopt achter andere voertuigen dat deze onmogelijk op de uitruk kon staan. Ik heb hier maar verder niet na gevraagd..... Kortom; een bezoek aan deze kazerne doet je beseffen dat we het in Nederland ontzettend goed geregeld hebben. Ik haast me daarbij te zeggen dat ik in Jakarta (Java) wel een goed geoutilleerde kazerne heb gezien met modern materiaal en dito kazerne. Het is dus niet allemaal zoals in Palembang.